هنگامی که از امیرالمؤمنین علیه السلام پرسیدند خیر چیست ؟ چنین فرمود :
خیر آن نیست که مالت فراوان یا فرزندانت بسیار باشند ،
بلکه خیر آن است که علمت افزون وبردباریت بسیار باشد
و اگر بر مردم می بالی ، بالیدنت به پرستش پروردگارت بُوَد . پس اگر نیکی کنی ، خدای را سپاس گویی و اگر بدی کنی ، از او آمرزش خواهی .
در این جهان خیری نیست ، مگر برای دو کس :
کسی که گناهی می کند و به توبه جبرانش می نماید
و کسی که برای کارهای خیر می شتابد .
عملی که با تقوا توأم باشد ، اندک نیست ،
پس چگونه عملی که به درگاه خداوند مقبول افتاده ، اندک باشد.
***ارزش هر کس به چیزی است که نیکویش می داند ***
**
ترس قرین نومیدی است و شرم ، موجب محرومی است و فرصت می گذرد ، چونان که ابرها می گذرند . فرصتهای نیکو را غنیمت شمرید